رأی دادن و مشارکت در انتخابات، رایج ترین نوع مشارکت سیاسی برای اغلب شهروندان در جوامع مردم سالار است. رأی دادن موثرترین و عملی ترین وسیله برای شهروندان است تا افکار و عقاید خود را در اداره امور عمومی و اجتماعی و در سیاست های ملی کشور خویش اعمال نمایند. رأی دهی در واقع یک نوع مکانیسم اجتماعی برای جمع آوری و تشخیص گزینه ها و ارجحیت های اجتماعی است. اساسی ترین عملکرد مشارکت رای دهی ایجاد فرصت برای جانشینی و انتقال پست ها و مسئولیت ها در جامع است.
کتاب حاضر متشکل از مباحثی است که به موضوع رفتار رأی دهندگان در شهر تهران در انتخابات ریاست جمهوری و مجلس شورای اسلامی دربرهه زمانی ۱۳۸۸-۱۳۸۷ پرداخته است.
هنوز بررسیای ثبت نشده است.