جهاد يا تروريسم (پژوهشي كلامي و فقهي در مكتب اماميه)
جهاد يا تروريسم ؛ اثری که در پیش روی شماست مترصد بررسی یکی از بنیادی‌ترین مسائل دینی در عرصه روابط بین‌الملل و جوامع انسانی است. مسئله‌ای که در عین برخورداری از قداست و تعالی با جان و هستی انسان‌ها سروکار دارد؛ یعنی مسئله «جهاد اسلامی». این مسئله یکی از مسائل بااهمیت انسانی ـ اسلامی است و جزء مقدس‌ترین اقدامات و عبادات مسلمانان به‌حساب می‌آید؛ در حالی که در مذاهب مختلف اسلامی تفاسیر گوناگونی از آن شده است.
شیعه امامیه
در این میان، شیعه امامیه نیز ضمن تأکید بر اصل جهاد، آن را مطابق مبانی خود تعریف و تشریح می‌نماید. بنابراین، آنچه در این پژوهش مد نظر نگارندگان است، تبیین این مسئله است که با بررسی نگرش شیعه امامیه می‌توان استنباط نمود که جهاد اسلامی یک «عمل دفاعی» برای دفع ظلم و تجاوز و رفع فتنه و فساد و نفی بی‌عدالتی و ناامنی در جهان است و با اقدامات تروريستي و خشونت‌گرایانه که در اصل حملات تجاوزکارانه و غیرانسانی است تضاد دارد، همان‌گونه که مبتنی بر عدالت و اعتدال اسلامی است و از افراطی‌گری گروه‌های مذهبی مبراست.
جهاد اسلامی
در نتیجه، از منظر این مکتب، جهاد اسلامی یا دعوت برای گسترش اسلام نمي‌تواند توجيهي یا محملی براي دست‌زدن به ترور و کاربرد خشونت و افراطی‌گری در روابط بین‌الملل باشد. به‌علاوه خشونت‌گرایی، تروریسم و افراطی‌گری با ماهیت و روح مکتب تشیع امامیه که مبتنی بر عدالت، اعتدال، رحمت، مهر، آزادی و خرد سلیم است سازگاری ندارد. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که امامیه با تقسیم جهاد به انواع مختلف و بیان شروط متفاوت برای وجوب هر کدام، جهاد را ابزاری برای ایجاد صلح و تحقق عدالت بر روی زمین می‌داند و بر همین مبنا تأکید می‌نماید در دوران غیبت پیشوای منصوص الهی، جهاد تنها حالتی دفاعی دارد و نمی‌توان با کارهای مبتنی بر خشونت و تروریستی تحت عنوان جهاد اسلامی اقدام به دعوت دینی کرد.
هنوز بررسیای ثبت نشده است.