خط مشي گذاري عمومي و ساخت اجتماعي واقعيت

خط و مشي گذاري عمومي و ساخت اجتماعي واقعيت: صحبت از زمانه و زمینه ارائه «نظریه ساخت اجتماعی واقعیت» چندان ساده نیست، چرا که «مفهوم ساخت اجتماعی واقعیت» خودساخته «نظریه ساخت اجتماعی واقعیت» است؛

نظریه ساخت اجتماعی

در واقع نظریه ساخت اجتماعی واقعیت بسته‌بندی جدیدی از مجموعه‌ای از مفاهیم ارائه کرده است که بیش از اینکه مفهوم ساخت اجتماعی واقعیت را توصیف کند، به آن شکل داده و آن را ساخته است؛

ساخت اجتماعی واقعیت

به همین خاطر است که می‌توان گفت قبل از ارائه «نظریه ساخت اجتماعی واقعیت» توسط پیتر برگر و توماس لاکمن در سال 1966، مفهومی به نام «ساخت اجتماعی واقعیت» نیز وجود نداشته و طبیعتاً هیچ نویسنده‌ای نیز در مورد آن چیزی ننوشته است.

کتاب‌های به نگارش درآمده در مورد ساخت اجتماعی

با این وجود رجوعی گذرا به کتاب‌های به نگارش درآمده در مورد ساخت اجتماعی واقعیت بیانگر آن است که مؤلفان این آثار اغلب معتقدند نظریه‌پردازی پیرامون ساخت اجتماعی واقعیت، تاریخی به قدمت تفکر بشری دارد و هر گونه فروکاهش این تاریخ به اندیشه‌ها و آثار به نگارش درآمده توسط برگر و لاکمن فهم صحیح از این نظریه را مخدوش خواهد کرد.

ارائه نظریه‌ای جدید

واقعیت این است که هر دو دیدگاه فوق را می‌توان به وجهی درست دانست؛ چرا که به نظر می‌رسد برگر و لاکمن ضمن بهره بردن از سهم‌ یاری‌های فراوان نظریه‌هایی که پیش از 1966 هر یک به وجهی به تبیین نظری «واقعیت‌های اجتماعی» پرداخته بودند، دست به ارائه نظریه‌ای جدید در این مورد زده‌اند و با تمهید و صورت‌بندی زمینه‌های نظری لازم جهت خلق اصطلاحی با نام «ساخت اجتماعی واقعیت»، این اصطلاح را برای توصیف فرایندی که منجر به تولید «واقعیت‌های اجتماعی» می‌شود به کار برده‌اند.

قوت نسبی این نظریه

در ادامه قوت نسبی این نظریه در تبیین فرایند شکل‌گیری واقعیت‌های اجتماعی موجب مقبولیت یافتن این نظریه (و در نتیجه اصطلاح ساخت اجتماعی واقعیت) در جامعه علمی شده است و در نتیجه این نظریه بر فضای مطالعاتی و پژوهشی جامعه‌شناسی معرفت سایه افکنده و با حرکت تا مبانی این حوزه علمی، بسیاری از اصطلاحات و حتی تاریخچه این حوزه علمی را بازتعریف کرده است.