نشانه‌شناسی فرهنگ، هنر و ارتباطات

ویژگی های این محصول

از قدیم‌الایام «زبان­شناسی کلاسیک»، الگوی دانشیِ رایج در میان زبان­شناسانی بود که به مطالعه‌ی پدیده‌ی عام زبان و به­طور خاص زبان مادری خود و زبان دیگران علاقه داشتند. برای مثال در تمدن بزرگ اسلامی هم زبان­شناسانی چون ابوحیان آندلسی(۶۵۴ هـ.ق -۷۴۵) بودند که در قالب همان الگوی کلاسیک به مطالعه‌ی زبان و نگارش آثاری تحقیقی می‌پرداختند؛ ابوحیان اهل غرناطه یا گرانادای اسپانیا بود و آثاری راجع به زبان عربی، فارسی، حبشی و زبان بربری (شمال آفریقا) مکتوب کرد.

این کتاب در سه فصل بر مبنای نشانه­ شناسیِ سه قلمرو فرهنگ، هنر و ارتباطات تنظیم شده است. در فصل نخست به‌طور کلی و در زمینه­ای تاریخی با رئوس ایده ­ها و مفاهیم نشانه­شناسی فرهنگی مکتب مسکو- تارتو حول محور یوری لوتمان نشانه­ شناس فقید روس آشنا می­شویم.

فصل دوم به نشانه­ شناسی هنر اختصاص یافته است؛ نخست برگردان مقاله­ ای را از گوران سونسون نشانه­شناس سوئدی و استاد دانشگاه لوند سوئد راجع به تاریخچه‌ای از نشانه­ شناسی تصویر همراه با خوانشی از تصویر/ تابلو نقاشی ندیمه­ ها یا لاس منیناس اثر ولاسکوئز نقاش اسپانیایی می­خوانیم؛

دو مقاله بعدی، مکتوب ویراسته سخنرانی دکتر فرزان سجودی دانشیار دانشگاه هنر تهران، راجع به کاربرد نشانه­ شناسی در قلمرو هنرهاست.

فصل سوم نیز به نشانه ­شناسی ارتباطات اختصاص یافته است؛ نخست با ترجمه­ ای از مقاله مارسل دنسی استاد نشانه ­شناسی دانشگاه تورنتو کانادا پیرامون نشانه­شناسی فرهنگ و رسانه­ ها مواجه­ایم؛

مقاله بعدی مکتوب ویراسته سخنرانی دکتر بهمن نامور مطلق استادیار دانشگاه شهیدبهشتی راجع به مفهوم بینامتنیت است و درنهایت، مقاله سوم ترجم ه­ای از فصول دوم و سوم کتاب خانم دکتر ادنا اندروز، استاد زبان­شناسی و انسان­شناسی فرهنگی دانشگاه دوک کانادا با عنوان Conversations with Lotman: Cultural Semiotics in Language, Literature and Cognition (2003), است.

مطالعه ۳۵ صفحه آغازین کتاب