گفتارهايي درباره انقلاب اسلامی ایران: این انقلاب توانست ضمن طرح اسلام به عنوان یک نیروی قدرتمند در جهان مدرن، بر نظریه پایان دوره دین مهر بطلان بزند و رهیافتهای متفکران غربی در جدایی دین از سیاست که عموماً تحت تأثیر تجارب غربی قرار داشت به چالش بکشد. این تحول در دورهای به طرح مجدد دین در زندگی سیاسی و اجتماعی و فرهنگی پرداخت که تمدن صنعتی و دنیای مدرن غرب هیمنه خود را بر جهان تحکیم کرده بود و به تبع آن، ارزشهای مدرن را گسترش میداد، دورهای که متفکران غربی آن را عصر پایان دین و باورهای دینی قلمداد میکردند و دین را به جوامع ابتدایی بشر نسبت میدادند.
گفتارهايي درباره انقلاب اسلامی ایران
این انقلاب ثابت کرد که نه تنها دوره دین و باورهای دینی پایان نرسیده و سد راه پیشرفت انسان جدید نیست، بلکه میتواند نیروی محرکه و تحولزای جوامع باشد و به دنبال خود موجی از بیداری و خیزش را در جهان پدید آورد. در واقع، این حرکت عظیم با ظرفیت و پشتوانه گسترده فکری و اعتقادی نگاهی نو به جهان، انسان و مناسبات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی او ارائه کرد. انقلاب اسلامی ایران به همان ترتیبی که در تاریخ اسلام نیز یکی از ریشهدارترین و شکوهمندترین تحولات تاریخی به شمار میآید با ویژگیهایی همراه است که نظریهها و پیشبینیهای صاحبنظران در باب انقلابها و مسائل ایران را بیاعتبار کرده و در مقایسه با سایر انقلابهای بزرگ جهان از امتیازهایی چون ماهیت دینی، رهبری فرهمندانه و حرکت آگاهانه مردم برخوردار بوده است، به نحوی که موجب تجدیدنظر پژوهشگران در توضیح نظری انقلابها نشده است.
بزرگ
بیتردید، کار بزرگ این انقلاب و رهبر فرزانه آن، این بود که اندیشه دینی و اعتقاد اسلامی را احیاء و برخلاف انقلابهای بزرگ معاصر که بر پایه جدایی از مذهب و باورهای دینی استوار شده بود با تکیه بر عقاید مذهبی افراد جامعه شکل گرفت و اسلام به عنوان یک باور قلبی در میان مردم ایران نقش اساسی را در شکل گیری و پیروزی مردم ایران ایفا کرد.از این رو انقلاب اسلامی، هم به لحاظ انتشار خاستگاه آن یعنی ایران که در زمان وقوع انقلاب درسال ۱۳۵۷به عنوان کانون ثبات و آرامش خاورمیانه قلمداد میشد و هم به لحاظ پیامدهای آن و هم به دلیل بنیانهای آن- که بر باورهای دینی قرار داشت- ممتاز بود. همه این ابعاد به صورت آشکار قابلیتهای این انقلاب را برای بحث و بررسی و تجزیه و تحلیل ابعاد مختلف آن نشان میدهد.
انقلاب
هر چند در باب انقلاب اسلامی تاکنون آثار گستردهای منتشر شده است- با بررسی این آثار ملاحظه میشود که آثار مزبور تحولات پس از این انقلاب بزرگ، به ویژه در چارچوب حکومت جمهوری اسلامی را کمتر بررسی کردهاند. لذا در این نوشتار که مجموعهای از مقالات متعدد است سعی خواهیم کرد تا پنجرهای به سوی چنین نگرشی بگشاییم و گامی در جهت شناخت آثار انقلاب اسلامی ایران برداریم. کتاب حاضر نتیجه کوشش ده تن از اساتید محترم دانشگاه است که سعی کردند پیامدهای داخلی و بینالمللی انقلاب اسلامی را مورد توجه و بازشناسی و با نگاهی متفاوت، این جنبهها را پس از گذشت حدود سه دهه از پیروزی آن مورد بررسی قرار دهند. امید است این کوشش در جهت شناخت انقلاب اسلامی ایران مؤثر باشد.
مشتمل
اثر حاضر مشتمل به ده فصل است که ابعاد نظری و عملی انقلاب اسلامی را بررسی میکند. در بخش نخست که به بررسی مبادی دینی انقلاب اسلامی اختصاصی دارد، سه مقاله آورده شده است. مولف در مقاله نخست پدیده «اسلام سیاسی» را به شکلی نوین و جامع طرح کرده و متناسب با آن از ارتباط متقابل اسلام سیاسی با انقلاب اسلامی سخن گفته است. همین رویکرد در فصل دوم مدنظر بوده و براساس ارتباط معنایی موجود، از تاثیرات نظری مثبت انقلاب اسلامی برای پدیده اسلام سیاسی با تولید نظریهای جدید از انقلاب سخن به میان آمده است. سومین فصل به مثابه جمعبندی بخش بوده و نگارنده در آن از ارتقای جایگاه اسلام سیاسی (با تاکید بر گفتمان سیاسی شیعه) در جهان معاصر، بواسطه پیروزی انقلاب اسلامی بحث کرده است. در این بخش مولفان مهمترین بنیادهای نظری انقلاب اسلامی را بررسی کردهاند.
بخش دوم و سوم به تحلیل ابعاد عملی انقلاب اسلامی در دو ساحت داخلی و خارجی اختصاص دارد. پنج مقاله بخش دوم حوزه داخلی را مدنظر داشته و در آن نویسندگان تلاش کردهاند دستاوردهای انقلاب اسلامی را در خصوص مهمترین موضوعات داخلی به بحث گذارند.
هنوز بررسیای ثبت نشده است.