پاسخ موقت به سوال اصلی، به عنوان فرضیه اصلی، آن است که:«تغییر و تحولات داخلی، منطقه‌ای و بین المللی باعث تغییر و تحول الگوی صدور انقلاب اسلامی از صدور فیزیکی به الگوی فرهنگی شده است».
فرضیه‌های فرعی، در پاسخ به سئوالات فرعی، نیز عبارتند از: ۱) صدور انقلاب اسلامی به معنای تبیین و ترویج آرمان‌ها، ارزش‌ها و هنجارهای آن از طریق الگوسازی از نظام جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک دولت سرمشق است؛ ۲) جهان‌شمولی ایدئولوژی اسلامی، عدالت خواهی ایرانی و ماهیت فراملی انقلاب اسلامی، مهم‌ترین مبانی ایده صدور انقلاب اسلامی می‌باشند؛ ۳) مهم‌ترین اهداف صدور انقلاب اسلامی حفظ امنیت جمهوری اسلامی، گسترش حوزه نفوذ و ایجاد جامعه جهانی اسلامی از راه به کارگیری ابزارهای مسالمت آمیز می باشد؛ ۴) الگوی صدور انقلاب اسلامی در دوران دفاع مقدس، گسترش ایدئولوژی انقلاب اسلامی و اسلام سیاسی از طریق آگاهی بخشی و رهایی بخشی ملل مسلمان و مستضعف و سپس تبیین و ترویج جمهوری اسلامی به عنوان یک دولت اسلامی سرمشق و ام‌القرای جهان اسلام بود؛ ۵) الگوی صدور انقلاب اسلامی در دوران سازندگی (۱۳۶۸-۱۳۷۶)، ارائه یک دولت توسعه یافته اقتصادی از جمهوری اسلامی بود؛ ۶) الگوی صدور انقلاب اسلامی در دوران اصلاحات(۱۳۷۶-۱۳۸۴)، ارائه یک مدل مردم سالاری دینی از جمهوری اسلامی بود؛ ۷) الگوی صدور انقلاب اسلامی در دوران اصول‌گرایی(۱۳۸۴-۱۳۸۸)، ارائه سر مشقی از جمهوری اسلامی به عنوان یک دولت عدالت طلب و سلطه ستیز بود.
هنوز بررسیای ثبت نشده است.