بازخوانی نظام قضایی جمهوری اسلامی ایران
بازخوانی نظام قضایی جمهوری اسلامی ایران: در سایهی پیشرفت علوم و تکنولوژی و تکامل صنایع و پیشرفت جوامع، امکانات و تواناییهای فراوانی در ابعاد مختلف زندگی در اختیار بشر قرار گرفته است که عقل و منطق ایجاب میکند که بشر به شکل معقول و منطقی از آنها استفاده کرده و به تکامل و رفاه و آسایش برسد.
ادلهی علمی یا راههای علمی اثبات جرم
یکی از این تواناییها «ادلهی علمی یا راههای علمی اثبات جرم» در حوزهی جرمیابی و علوم کیفری است.
یشرفت علوم و تکنولوژی
در یکی دو قرن اخیر در اثر پیشرفت علوم و تکنولوژی ازجمله علوم پزشکی امکاناتی همچون «آزمایش» ایجاد شده است که از آن میتوان در حوزه جرمیابی و فرآیند رسیدگی و اثبات جرم استفاده کرد که این قبیل ابزارها در گذشته و بهخصوص در صدر اسلام وجود نداشته تا درخور شأن حکمی از طرف شارع مقدس نسبت به جواز استفاده و عدم آن داشته باشد.
محکوم کردن عدهای به مجازات سنگین
و چون از این دستاوردها در محاکم داخلی به وفور استفاده میشود خواسته و ناخواسته این دغدغه را ایجاد میکند که آیا از نظر فقه امامیه استفاده از آنها و در نتیجه محکوم کردن عدهای به مجازات سنگین مجاز است یا نه؟
منافات با اصول جزائی
و اگر مجاز است استفاده از آنها منافاتی با اصول جزائی نظیر دفع مجازات به شبهه، اصل برائت، اصل جرمپوشی در جرایم مستوجب حق الله و … ندارد؟ در این مقاله موضوع یادشده از منظر فقه امامیه مورد بررسی قرار میگیرد.
اهمیت دستگاه قضایی
در مرحله بعدی، با توجه به اهمیت دستگاه قضایی در هر نظام حقوقی و همچنین پیرو تاکیدات مقام معظم رهبری در دیدار با مسئولان عالی رتبه قضایی، موضوع بازخوانی فقهی حقوقی نظام قضایی در دستور کار دبیرخانه قرار گرفت.
هنوز بررسیای ثبت نشده است.