بازخوانی نظام قضایی جمهوری اسلامی ایران
بازخوانی نظام قضایی جمهوری اسلامی ایران: در سایهی پیشرفت علوم و تکنولوژی و تکامل صنایع و پیشرفت جوامع، امکانات و تواناییهای فراوانی در ابعاد مختلف زندگی در اختیار بشر قرار گرفته است که عقل و منطق ایجاب میکند که بشر به شکل معقول و منطقی از آنها استفاده کرده و به تکامل و رفاه و آسایش برسد.
ادلهی علمی یا راههای علمی اثبات جرم
یکی از این تواناییها «ادلهی علمی یا راههای علمی اثبات جرم» در حوزهی جرمیابی و علوم کیفری است.
یشرفت علوم و تکنولوژی
در یکی دو قرن اخیر در اثر پیشرفت علوم و تکنولوژی ازجمله علوم پزشکی امکاناتی همچون «آزمایش» ایجاد شده است که از آن میتوان در حوزه جرمیابی و فرآیند رسیدگی و اثبات جرم استفاده کرد که این قبیل ابزارها در گذشته و بهخصوص در صدر اسلام وجود نداشته تا درخور شأن حکمی از طرف شارع مقدس نسبت به جواز استفاده و عدم آن داشته باشد.
محکوم کردن عدهای به مجازات سنگین
و چون از این دستاوردها در محاکم داخلی به وفور استفاده میشود خواسته و ناخواسته این دغدغه را ایجاد میکند که آیا از نظر فقه امامیه استفاده از آنها و در نتیجه محکوم کردن عدهای به مجازات سنگین مجاز است یا نه؟
منافات با اصول جزائی
و اگر مجاز است استفاده از آنها منافاتی با اصول جزائی نظیر دفع مجازات به شبهه، اصل برائت، اصل جرمپوشی در جرایم مستوجب حق الله و … ندارد؟ در این مقاله موضوع یادشده از منظر فقه امامیه مورد بررسی قرار میگیرد.
اهمیت دستگاه قضایی
در مرحله بعدی، با توجه به اهمیت دستگاه قضایی در هر نظام حقوقی و همچنین پیرو تاکیدات مقام معظم رهبری در دیدار با مسئولان عالی رتبه قضایی، موضوع بازخوانی فقهی حقوقی نظام قضایی در دستور کار دبیرخانه قرار گرفت.
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.