یکی از مفاهیم مستحذث و بنیادین در حوزه فقه سیاسی تجسس از حریم افراد است. در نگارش حاضر نگارندگان ضمن تحلیل مفهوم تجسّس در عرف، لغت و شرع و تبیین مفهوم و معیار حریم در نظام فقهی شیع ابتدا به ادله ای که در اسلام محرم تجسس به عنوان عملی مجرمانه هستند، پرداخته و سپس در فصلی جداگانه به مواردی که تجسس از آنها مجاز و مباح به نظر می رسد، می پردازد.
به طور کلی می توان گفت تجسس در اسلام با توجه به عموماتی از آیات و روایات و حکم عقل و سیره به طور مطلق حرام و ممنوع می باشد، اما ادله ای نیز وجود دارد که نشان می دهد در برخی از موارد تجسس جایز است. البته در تمام این موارد ظاهرا اباحه از باب ضروریات است و بسان کل میته است و لذا باید حسب ضابطه ضروریات عمل نمود و آن را به اندازه ای که ضرورت بدان حاصل آید تقلیل نمود…
هنوز بررسیای ثبت نشده است.