در میان قصص انبیاء در قرآن کریم به برخی از آنان توجه ویژه‌ای شده و نسبت به دیگران با تفصیل بیشتری بیان شده‌اند. از جمله از حضرت ابراهیم علیه السلام ۶۹ بار در ۲۵ سوره قرآن سخن به میان آمده است که بعد از حضرت محمد صلی الله علیه و آله و حضرت موسی علیه السلام بیشترین مورد استعمال را دارا است. اما با گذشت ۱۴ قرن از نزول قرآن کریم داستان ایشان در قرآن از حد یک داستان حتی در مجامع علمی فراتر نرفته است و از سوی دیگر از ایشان در مجامع مختلف با عنوان (ابرهیم بت شکن) یاد می‌شود و صفت مذکور بیش از حد بزرگ نمایی شده است به گونه‌ای که این سئوال پیش می‌آید که ایشان در مسیر هدایت و تربیت مخاطبانش کدام یک از اصول و روش‌های دیگر تربیتی را مورد استفاده قرار داده‌اند؟
تحقیق حاضر مشتمل بر پنج فصل است. در فصل اول که تحت عنوان (کلیات) آمده است جایگاه حضرت ابراهیم علیه السلام، در دوره جاهلیت، در میان اهل کتاب و در میان سایر انبیاء الهی در قرآن کریم بررسی شده است و در پایان بحث مختصری پیرامون سوره ابراهیم علیه السلام و جایگاه ایشان در این سوره بیان شده است. در فصل دوم صفات حضرت ابراهیم علیه السلام در قرآن استخراج شده و بیرون از متن و در سیاق آیات تبیین شده است. در فصلهای سوم و چهام ضمن بیان مهمترین اصول و شیوه‌های تعلیم و تربیت اسلامی از دیدگاه متخصصان مسلمان، اصول و روش‌هایی که حضرت ابراهیمعلیه السلام در دعوت و هدایت مشرکان نمود بارز دارند در قالب روش‌های مستقیم و غیر مستقیم بیان شده است و بالاخره در فصل آخر به بیان اهداف داستان حضرت ابراهیم علیه السلام در قرآن کریم پرداخته شده است.
هنوز بررسیای ثبت نشده است.