این کتاب از دو معنا یک همکاری مشترک به شمار می‌رود. نخست آنکه، هر یک از دو نفر ما با علایق و تجارب خود به‌صورت فردی در نگارش این اثر مشارکت نموده است، اما همچنین فهم یکی از ما از نقش اسلامگرایان در سیاست‌های عربی، فهم دیگری را نیز پربارتر و غنی‌تر ساخته است. در نتیجه، این اثر نهایی که محصول یک همکاری مشترک است، بهتر از مجموع بخش‌های مستقلی است که هر یک از ما ارائه کرده‌ایم. هرچند که هر دوی ما مسئول این خروجی نهایی هستیم، اما در اینجا شایسته است که اشاره کنیم عمرو حمزاوی در فصول مرتبط با کویت و یمن مشارکت کرده، و ناتان ج. براون فصول ویژه کویت، اردن و فلسطین را به نگارش در آورده است. اما مقدمه و پایان و نیز فصل مربوط به مصر، محصول یک تلاش مشترک است.
اما معنای دوم، آن است که این کتاب سبک متفاوتی از همکاری بین نویسندگان آن و بین گروهی از نهادها و افرادی است که با تلاش‌های ارزنده خود و حمایت‌های بی‌دریغ از این پروژه در پیشبرد کار نقش بسزایی ایفا نمودند. جا دارد در اینجا از دو بنیاد تشکر و قدردانی کنیم: بنیاد صلح بین‌المللی کارینگی، که ما دو نفر به‌عنوان پژوهشگران ارشد با آن همکاری می‌کنیم، و مرکز صلح آمریکا که در این طرح، مشارکتی حیاتی داشت. بنیاد کارینگی هم حمایت مالی و هم محیط بسیار مناسبی برای پژوهش فراهم کرد، و کمک هزینه‌ای که مرکز صلح آمریکا ارائه داد، تولید بخش زیادی از این پژوهش و نگارش بخش‌های مرتبط با هر یک از کشورهای مورد مطالعه را میسر ساخت. طبیعتا، استنباط‌ها و نتیجه‌گیری‌های وارده در این کتاب، صرفا دیدگاه خود ماست، و بیان‌گر مواضع بنیاد کارینگی یا مرکز بین‌المللی صلح نمی‌باشد.
هنوز بررسیای ثبت نشده است.