ديپلماسي گفتمان؛ تعامل سياست، فرهنگ و ارتباطات
ديپلماسي گفتمان ؛«دیپلماسی»، مفهوم مهم جهان معاصر است که در کنار سایر مفاهیم دیگر مانند «گفتمان»، «جهانیشدن» و «فضای مجازی» تحولات مهمی را در فهم جهان، بازنمایی جهان و ساخت جدید جهان عهدهدار میباشد. دیپلماسی، واژهای است که جهان کنونی مدیون چگونگی بهکارگیری آن برای تعامل انسانها با همدیگر در سطح جهانی است.
مفهوم محصول
این مفهوم محصول فهم و تحلیل جهان از طریق نظامهای دولت ـ ملت، گسترش ارتباطات بینالملل و میانفرهنگی، و توسعه مطالعات فرهنگی است. در حقیقت، دیپلماسی، وجهه نرمافزاری سیاستهای دولتی و غیردولتی در عرصه عمومی ملل مختلف جهان است که در صدد هژمونیک کردن فرهنگ یک ملت بر یک یا سایر ملل دیگر است. بههمین دلیل، دیپلماسی بر مبنای ابزارهایی که بهکار میگیرد، تنوع لازم را پیدا کرده است.
ديپلماسي گفتمان
دیپلماسی گفتمانی، چتر وسیع این مفهوم است که سایر مفاهیم وابسته به آن را، اعم از عمومی، فرهنگ و رسانهای زیر پوشش خود قرار میدهد. دیپلماسی فرهنگی، دیپلماسی رسانهای، دیپلماسی دیجیتالی و سایبر، و بالاخره دیپلماسی عمومی تنها وجوهی از دیپلماسی گفتمانی است که هماکنون در جهان معاصر بر مبنای ابزارها و شیوههای بهکارگیری مطرح شده است.
جهان کنوني
در همین راستا و در جهان کنوني دو عامل مهم فرهنگ و ارتباطات، بهطور کلی، مقولههاي گوناگون زندگي بشري را بهگونهاي با همديگر پيوند داده است که نهتنها جداسازي آنها از يکديگر تقريباً غيرممکن شده، بلکه تعامل، تداخل و تداوم آنها با همديگر حالتي نهادينه پيدا کرده است. ميزان تعامل مزبور درباره تعدد زمينههاي فرهنگي، درجه پيچيدگي برنامهريزي و پيوندهاي ساختاري ممکن است متفاوت باشد، اما در همه احوال اين تعامل به اعتقاد «اوناف» يکي از بنيانگذاران مکتب سازندهگرايي، با دو موضوع سازندهگرايانه بستگي دارد که «بر اساس پديدههاي خرد و کلان است.
پديدههاي خرد قواعد
پديدههاي خرد قواعد هستند و پديدههاي کلان، عملکرد اين قواعد هستند». به عبارت دیگر، دیپلماسی، رویکردی سازندهگرایانه است که از دو جنبه حائز توجه است: «قواعد دیپلماسی و عملکرد دیپلماسی». این دو جنبه، در حقیقت، سازنده رفتارهای جهانی جدید است که در صدد برقراری نوعی از تعامل و تعادل در ساختارهای جهانی، از جمله نظامهای دولت ـ ملت و بالاخره جوامع مختلف مرتبط با این نظامها است.
هنوز بررسیای ثبت نشده است.