با پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ و خاتمه حکومت پهلوی با توجه به حاکم شدن روح اسلام‌خواهی در میان اقشار مختلف از جمله زنان، موجی از اقبال به حجاب و پوشش دینی در میان زنان آغاز شد که کیفیت و کمیت آن باعث گردید که حرکات معدود زنان مخالف حجاب و پوشش اسلامی در بهمن و اسفند ۱۳۵۷ تبدیل به یک حرکت اعتراضی محدود شده و با برگزاری همه‌پرسی قانون اساسی در فروردین ۱۳۵۸ به فراموشی سپرده شود. این روند تا سال ۱۳۵۹ و شروع جنگ تحمیلی از سوی عراق ادامه داشت و طی سال‌های ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۷، حاکمیت فضای دفاع مقدس آن را تشدید یا حداقل در همان فضای پرشور و احساس زمان پیروزی انقلاب نگاه داشت.
با اتمام جنگ و شروع دوران موسوم به سازندگی و حاکمیت نگاه اقتصادی تک‌بُعدی و غفلت از روح حاکم فرهنگی لازم بر پیشرفت و سازندگی و البته فروکش نمودن فضای شور و احساس ناشی از پیروزی انقلاب و سپس دفاع مقدس، به تدریج عدول از حدود و چارچوب‌های شرعی حجاب و پوشش آغاز گردید و روی کار آمدن دولت موسوم به اصلاحات باعث تشدید آن گردید و در دوره حاکمیت دو دولت نهم و دهم نیز تشتت نظرات و دیدگاه‌ها در رأس قوه مجریه باعث رهاسازی فضای فرهنگی و ادامه روند اباحی‌گری در حیطه‌های مختلف از جمله حجاب و پوشش گردید و…
هنوز بررسیای ثبت نشده است.