نظام ولايت تكويني در قرآن كريم (با تأكيد بر تفاسير فريقين)
نظام ولايت تكويني در قرآن كريم : اﻧﺴﺎن ﻛﺎﻣﻞ١، ﻣﻮﺟﻮدى اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻋﻠـﺖ اﻳﺠـﺎد ﻋـﺎﻟﻢ، ﺑﻠﻜـﻪ ﺳـﺒﺐ ﺑﻘـﺎى ﻫﺴـﺘﻰ ﻣﻰﺑﺎﺷﺪ و ﻓﻴﺾ اﻟﻬﻰ در ﭘﺮﺗﻮ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻮﺟﻮدى ﺑﻪ ﻧﻈﺎم ﻋﺎﻟﻢ و آدم ﻓـﺮو ﻣـﻰرﻳـﺰد.
زمين
زﻣـﻴﻦ ﻫﻴﭽﮕﺎه ﺑﺪونﺣﺠﺖ ﺣﻖ ﺑﺎ ﺑﺪن ﻋﻨﺼﺮى ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑـﻮد ﺑﻨـﺎﺑﺮاﻳﻦ، اﻧﺴـﺎن ﻛﺎﻣـﻞ، ﻋﺒـﺪاﷲ، ﻋﻨﺪاﷲ و ﺻﺎﺣﺐ ﻣﻘﺎم وﻻﻳﺖ، ﻳﻌﻨﻰ وﻟـﻰ اﷲ اﺳـﺖ. وﻻﻳـﺖ ﺑـﺪان ﺳـﺒﺐ ﻛـﻪ ﺻـﻔﺘﻰ از ﺻﻔﺎت ﺣﻖ ﺗﻌﺎﻟﻰ اﺳﺖ ﻣﻄﻠﻖ و ﺑﻪ اﻋﺘﺒﺎر اﺳﺘﻨﺎد ﺑﻪ اﻧﺒﻴﺎء و اوﻟﻴﺎء ﻣﻘﻴﺪ اﺳﺖ. وﻻﻳﺖ اﻧﺒﻴـﺎء و اوﻟﻴﺎء از اﺟﺰا و ﻓﺮوع وﻻﻳﺖ ﻣﻄﻠﻘﻪ اﻟﻬﻰ اﺳﺖ.
اسماء
ﻫﺮ ﻳﻚ از اﺳﻤﺎء اﻟﻬﻰ را ﻣﻈﻬﺮى اﺳﺖ ﭘﺲ ﺑﺎﻳﺪ اﺳﻢ اﻋﻈﻢ را ﻧﻴﺰ ﻣﻈﻬﺮى ﺑﺎﺷﺪ و آن ﻣﻈﻬﺮ، اﻧﺴـﺎن ﻛﺎﻣـﻞ ﻳـﺎ ﺣﻘﻴﻘـﺖ ﻣﺤﻤـﺪى اﺳﺖ و ﻫﻢ اوﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﻠﻴﻔﻪ ﺑﺎﻟﻔﻌﻞ اﻟﻬﻰ اﺳﺖ و ﺗﻤﺎم اﻓﺮاد اﻧﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ در ﻋﺎﻟﻢ وﺟﻮدﻧـﺪ ﻫﻤﻪ ﻣﻈﺎﻫﺮ او ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺑﺎ ﻓﻌﻠﻴﺖ رﺳﺎﻧﺪن اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎى ﺑﺎﻟﻘﻮه ﺧـﻮد ﻣـﻰﺗﻮاﻧﻨـﺪ ﺑـﻪ ﻣﻘـﺎم ﺧﻼﻓﺖ اﻟﻬﻰ ﻧﺎﺋﻞ ﺷﻮﻧﺪ .
انسان
اﻧﺴﺎن ﺑﺎ ﭼﻨﺎن ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪى آﻓﺮﻳﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣـﻰﺗﻮاﻧـﺪ ﻣﺴـﻴﺮ ﺻﻌﻮدى ﺗﻜﺎﻣﻞ را ﺑﺪان ﺟﺎ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺮ روى ﻫﻤﻴﻦ زﻣﻴﻦ ﺧـﺎﻛﻰ ﭼﻨـﺎن ﻓﻨـﺎى در ﺣـﻖ ﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﻣﻘﺎم ﻛُﻦ رﺳﻴﺪه و ﺑﺘﻮاﻧﺪ در ﻃﺒﻴﻌﺖ و اﻧﺴﺎنﻫﺎى دﻳﮕﺮ ﺗﺼﺮف داﺷـﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؛ ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اﻧﺴﺎن ﺳﺎﻟﻚ در اﺛﺮ ﭘﻴﻤﻮدن راه ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﻨﺪﮔﻰ ﺣﻖ ﺑﻪ ﻣﻘﺎم ﻗﺮب اﻟﻬﻰ ﻧﺎﺋﻞ ﻣﻰﺷﻮد و ﻫﺮ ﭼﻪ درﺟﺎت ﻗﺮب را ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﭙﻴﻤﺎﻳﺪ، از ﺻﻔﺎت ﺑﺸﺮى و ﻧـﺎﺗﻮاﻧﻰ و ﻧﻘـﺺ و ﻛﺎﺳﺘﻰﻫﺎى اﻧﺴﺎﻧﻰ دورﺗﺮ ﻣﻰ ﮔﺮدد و ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺻﻔﺎت ﺣﻖ ﻧﺰدﻳﻚ ﺗﺮ ﻣﻰ ﺷﻮد ﺗـﺎ ﺟـﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﺻﻔﺎت او ﻣﺤﻮ در ﺻﻔﺎت ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻰﮔﺮدد و در ﻧﻬﺎﻳﺖ، ﺟﻠﻮه ﻗﺪرت و ﻋﻠـﻢ و اراده ﺳﺎﻳﺮ ﺻﻔﺎت ﺣﻖ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﻣﻰﺷﻮد.
حضرت رسول
اﻧﺴﺎن ﺳﺎﻟﻚ ﺑﺮاى وﺻﻮل ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ اﻋﻠﻰ و ﻣﻘﺎم ﻗـﺮب رﺑﻮﺑﻴﺖ ﺳﻴﺮ اﻟﻰ اﷲ دارد و ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻘﺎم رﺣﻤﺖ ﻣﻄﻠﻘﻪ و ﺧﺼﻮﺻﺎً رﺣﻤﺖ رﺣﻴﻤﻴﻪ ﻛـﻪ رﺣﻤﺘﻰ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻣﻮﺟﻮدى را ﺑﻪ ﻛﻤﺎل ﻻﻳﻖ ﺧـﻮد ﻣـﻰرﺳـﺎﻧﺪ؛
هنوز بررسیای ثبت نشده است.