نكوداشت آيت الله مهدوي كني (ره)
نكوداشت آيت الله مهدوي كني (ره) انسان‌ها در تعاملاتی که با یکدیگر دارند، در یکی از این سه دسته قرار می‌گیرند: یا نسبت به هم ایثار می‌ورزند؛ یا منصفانه برخورد می‌کنند؛ و یا اینکه به یکدیگر ظلم و اجحاف روا می‌دارند. قرآن کریم از دسته اول یعنی ایثارگران، تجلیل ویژه‌ای به عمل می‌آورد. آنجا که می‌فرماید: «و یُؤثِرونَ عَلَی أنفُسِهِمْ وَلَو کانَ بِهِم خَصَاصَةٌ» (حشر: ۹)؛ نسبت به یکدیگر اهل ایثار و بخشش هستند، هر چند که خود نیز نیازمند باشند».
عرصه ایثار
در عرصه ایثار نیز، می‌توان مراتب مختلفی را تصور کرد؛ از ایثاری که یک شخص برای فرد دیگری مثل پدر و مادر يا همسر و فرزندانش انجام می‌دهد تا ایثاری که یک فرد نسبت به یک شهر یا یک جامعه نثار می‌کند و به‌طور قطع دامنه ایثار، هر چه افراد بیشتری را در برگیرد، حاکی از مرتبه بالاتری از انسانیت در وجود انسان است. نگارنده معتقد است بالاترین مرتبه ایثار در عرصه اجتماعی و در بین امور اجتماعی، می‌تواند در حوزه سیاست تحقق پیدا کند؛ چرا که دشوارترین عرصه خدمت‌رسانی به مردم که فرد را در عین فداکاری و زحمت فراوان، آماج تهمت‌ها، فشارها و تخریب‌ها قرار می‌دهد، عرصه سیاست است. پیچیدگی سیاست و دشواری شناخت حق از باطل، خوب از بد، و شریف از خبیث، کار را هم برای مردم و هم سیاست‌ورزان اهل تقوا و صداقت دشوارتر نیز می‌کند.
شاخص اول: عالم دینی نكوداشت آيت الله مهدوي كني (ره)
آیت‌الله مهدوی‌کنی; پس از طی دوره دبستان در کن، وارد مدرسه علمیه لرزاده در تهران شد و از محضر مرحوم آیت‌الله برهان بهره‌های علمی و اخلاقی فراوان برد. ایشان در سال ۱۳۲۷ شمسی در سن ۱۷ سالگی برای ادامه تحصیل به قم مهاجرت نمود و تا سال ۱۳۴۰ در محضر استادان مبرّز آن زمان حوزه همچون آیات عظام بروجردی، امام خمینی و گلپایگانی و حضرات آیات مشکینی، حاج شیخ عبدالجواد سده‌ای (جبل عاملی)، علامه طباطبایی، شهید صدوقی، سلطانی، مجاهدی، رفیعی قزوینی، شعرانی و … دروس عالی فقه، اصول فقه، تفسیر، حکمت، کلام و خارج فقه و اصول را تلمذ کرد.
آیت‌الله مهدوی‌کنی نكوداشت آيت الله مهدوي كني (ره)
آیت‌الله مهدوی‌کنی; پس از بازگشت به تهران در سال ۱۳۴۰ در مدرسه علمیه مروی به تدریس علوم حوزوی مشغول شدند و از همان سال امامت جماعت مسجد تازه تأسیس جلیلی در میدان فردوسی را برعهده گرفتند. مجتمع صادقیه جای دیگری بود که آیت‌الله مهدوی‌کنی; در آنجا به کسوت استادی و تعلیم و تربیت جوانان درآمد. این تمرکز بر تعلیم و تعلّم در ایشان به‌گونه‌ای بود که دغدغه‌های پرمسئولیت پس از انقلاب اسلامی نیز نتوانست ایشان را از عرصه‌های علمی و حوزوی دور کند.
هنوز بررسیای ثبت نشده است.