گفتارهايي در فقه فرهنگ و ارتباطات (جلد دوم)
گفتارهايي در فقه فرهنگ و ارتباطات (جلد دوم): لازم است در تعامل با اهل تسنن تأکید بر مشترکات و شروع تعاملات با مشترکاتی مثل قرآن کریم و احادیث نبوی باشد و اینکه بحث بر روی موارد اختلافی را در صورت ضرورت برای مراحل بعدی قرار دهیم.
چگونگی رفتار با اهل سنت
بر این اساس درباره چگونگی رفتار با اهل سنت و دیگر فرقههای مذهبی باید به این نکته مهم توجه کرد که حساب «سردمداران بدعتگذار» از «پیروان دلپاک» جداست و سرانجام «دانایان لجاجتپیشه» از «ناآگاهان عبودیتپیشه» را باید جدا دانست.
دشمنان اهلبیت
دشمنان اهلبیت (عليه السلام) سردمداران گمراهی و ضلالت هستند و آنچه درباره «تبری» و لزوم «بغض» گفته شده است، بیشتر درباره گروه اول است؛ اما عموم مردم و پیروان ناآگاه، در صورتی که روحیه حقپذیر و «قلب سلیم» داشته باشند، اما در تشخیص حق اشتباه کردهاند، مورد لطف خداوند قرار میگیرند.
اختلاط و رفتارهای محبتآمیز
ما نیز در رفتار با آنان باید نگاه محبتآمیز و هدایتگر داشته باشیم. البته باید توجه داشت که اختلاط و رفتارهای محبتآمیز، موجب سستی در اعتقاد و بیاعتنائی به احکام ویژه مذهب خود ما نشود.
بهترین شیوه در رفتار با اهل سنت
بهترین شیوه در رفتار با اهل سنت آن است که بدون تحریک احساسات و بروز تعصبات بر نقاط مشترک تکیه کنیم و در مقابل دشمنان اسلام و مستکبران با تمامی مسلمانان وحدت سیاسی خود را حفظ کنیم و هر چه بیشتر از فضایل اهلبیت (عليه السلام) و تعالیم و سیره آنان بازگو کنیم که در پرتو این گفتگوها محبت هر چه بیشتر حاصل آید و طبیعی است که به دنبال «محبت»، «متابعت» و پیروی خواهد آمد.
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.