حكم فقهي مجسمه سازي و نقاشي
حكم فقهي مجسمه سازي و نقاشي ؛ یکی از موضوعات فقهی که در حال حاضر مورد ابتلا بوده و در کتب فقهی پیرامون آن نظرات مختلفی داده شده، موضوع و حکم فقهی مجسمه‌سازی و نقاشی می‌باشد. وقتی سخن از حکم فقهی به میان می‌آید در آغاز ذهن انسان به حکم تکلیفی یعنی یکی از پنج حکم وجوب، حرمت، اباحه، کراهت و استحباب منصرف می‌گردد.
علم فقه
یکی از مسائلی که در علم فقه مورد بررسی قرار گرفته است مسئله مجسمه‌سازی و نقاشی است که از صدر اسلام تاکنون، در ادوار مختلف، پیرامون آن نظرات متفاوتی ابراز شده است. در دوره‌ای حکم به حرمت هر نوع مجسمه‌سازی و نقاشی داده می‌شود و در دورة دیگر تنها مجسمه‌سازی ممنوع می‌گردد، زمانی هم فقط حکم به حرمت ساختن مجسمه جانداران می‌شود و نگه داشتن و خرید و فروش آن را جایز می‌دانند.
عصر ما تصویرگری
تا اینکه در عصر ما تصویرگری اگر توسط دستگاه‌های برقی و دوربین‌های عکاسی باشد اکثریت، حکم به جواز آن داده‌اند و فیلم‌برداری که بالاتر از عکاسی است و دارای حرکت و نطق می‌باشد هیچ منعی ندارد. حتی مجسمه‌سازی با کامپیوتر و یا از طریق قالب‌گیری و قالب‌ریزی از نظر امام خمینی (;) و برخی دیگر از فقها جایز است، فقط ساختن مجسمه با دست حرام است و نگهداری آن منعی ندارد.
مجسمه‌سازی
مجسمه‌سازی و نقاشی از احکام تعبدی محض نیستند وگرنه این همه نظرات و فتاوای مختلفی مطرح نمی‌‌‌شد؛ بلکه از سلسله احکامی هستند که مناط قابل درک عقلی دارند.
تتبع و بررسی‌های
با تتبع و بررسی‌های به عمل آمده به این نتیجه رسیدیم که اگر مجسمه‌سازی و نقاشی مانندشدن به بت‌پرستان و یا احتمال ترس از گرفتاری در دام شرک، ترویج فرهنگ جاهلی و باطل و اسراف‌گری و دیگر مسائل باطل و بیهوده نباشد، بلکه در جهت تعالی فرهنگ و معارف جامعة دینی قرار گیرد بی‌اشکال است، بلکه بایسته و شایسته خواهد بود
هنوز بررسیای ثبت نشده است.