تفكر درباره آينده (رهنمودهايي براي آينده‌نگاري راهبردي)
تفكر درباره آينده ؛ داﻧﺶ آﻳﻨﺪهﭘﮋوﻫﻰ در ﭘﻰ رﺷﺪ و ﺷﻜﻞﮔﻴﺮى ﻣﻨﺴﺠﻢ آن از ﺣـﺪود ﭼﻬـﺎر ﺗـﺎ ﭘـﻨﺞ دﻫـﻪ ﭘﻴﺶ، ﻫﻤﭽﻮن ﺳﺎﻳﺮ ﺷﺎﺧﻪﻫﺎى داﻧﺶ ﺑﺸﺮى ﭼﻨﺪى اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻛﺸﻮر ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﻄﺮح ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻋﻤﺮ اﻳﻦ داﻧﺶ ﻛﺎرﺑﺮدى در ﺟﻬﺎن و ﺑﻪدﻧﺒﺎل آن در اﻳﺮان ﺑﺴﻴﺎر ﺟـﻮان اﺳـﺖ؛ اﻣـﺎ ﻣﻰﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ورود اﻳﻦ داﻧﺶ ﺑﻪ ﻣﺮاﻛﺰ ﻋﻠﻤﻰ و داﻧﺸﮕﺎﻫﻰ اﻳﺮان از ﺳﺎل ١٣٨٧ ، آن را وارد ﻣﺮﺣﻠﻪاى ﺗﺎزه ﻧﻤﻮد و اﻳﻦ داﻧﺶ را ﺑﻪ ﻳﻜﺒﺎره ﺑـﺎ ﻳـﻚ ﺟﻬـﺶ ﻧﺎﺧﻮاﺳـﺘﻪ در ﻣﺴـﻴﺮ ﺗﻜﺎﻣﻠﺶ ﻣﻮاﺟﻪ ﺳﺎﺧﺖ.
ﻋﻈـﻴﻢ و ﻓﺰاﻳﻨـﺪهاى
ﺧﻴـﻞ ﻋﻈـﻴﻢ و ﻓﺰاﻳﻨـﺪهاى از ﻋﻼﻗـﻪﻣﻨـﺪان ﺑـﻪ اﻳـﻦ داﻧـﺶ، از ﺣﻮزهﻫﺎى ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻋﻠﻤﻰ ﺧﻮاﺳﺘﺎر ورود ﺑﻪ آن در دورهﻫﺎى ﺗﺤﺼﻴﻼت ﺗﻜﻤﻴﻠﻰ ﺑـﻮده و ﻫﺴﺘﻨﺪ. در ﻛﻨﺎر اﻳﻦ ﻣﺴﻴﺮ داﻧﺸﮕﺎﻫﻰ، ﻧﻴﺎز ﻛﺸﻮر ﺑﻪ رﺻﺪ و دﻳﺪهﺑـﺎﻧﻰ ﺗﺤـﻮﻻت آﻳﻨـﺪه و ﭘﻰرﻳﺰى ﺗﺼﻤﻴﻤﺎت و اﻗﺪاﻣﺎت راﻫﺒﺮدى در ﺳﻄﻮح ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻪوﻳـﮋه ﺳـﻄﻮح ﺳـﺎزﻣﺎﻧﻰ و ﻣﻠﻰ ﺑﺮ اﺳﺎس ﭘﻮﻳﺶ ﻧﻈﺎمﻣﻨﺪ و ﻣﺴﺘﻤﺮ آﻳﻨﺪه، اﻣﺮوز ﺑﻪ ﻳﻚ ﺿﺮورت ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪه اﺳـﺖ.
رﺟﻮع ﺑـﻪ ﻣﻨـﺎﺑﻌﻰ ﻣﻌﺘﺒـﺮ
اﻳﻦ روﻧﺪ رو ﺑﻪ رﺷﺪ، ﻧﻴﺎز ﺑﻪ دﺳﺘﺮﺳﻰ و رﺟﻮع ﺑـﻪ ﻣﻨـﺎﺑﻌﻰ ﻣﻌﺘﺒـﺮ و اﺻـﻴﻞ ﻛـﻪ داﻧـﺶ آﻳﻨﺪهﭘﮋوﻫﻰ را ﺑﺎ ﺳﻬﻮﻟﺖ و ﺳﺮﻋﺖ و در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل دﻗﺖ و ﻛﻴﻔﻴـﺖ ﻣﻨﺎﺳـﺐ در اﺧﺘﻴـﺎر ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪان روزاﻓﺰون اﻳﻦ ﻋﺮﺻﻪ ﻗﺮار دﻫﺪ، روزﺑﻪروز اﻓﺰاﻳﺶ داده اﺳﺖ. اﻳﻦ در ﺣـﺎﻟﻰ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﻘﺮ اﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺑﻪوﻳﮋه ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻓﺎرﺳﻰ در اﻳﻦ ﺣﻮزه ﺑﻪ ﻟﺤـﺎظ ﻧﻮﭘـﺎ ﺑـﻮدن آن، ﻳﻜﻰ از ﭼﺎﻟﺶﻫﺎى ﺟﺪىاى اﺳﺖ ﻛﻪ ﻋﻼﻗـﻪﻣﻨـﺪان اﻳـﻦ ﺣـﻮزه (اﻋـﻢ از داﻧﺸـﺠﻮﻳﺎن و داﻧﺶﭘﮋوﻫﺎن و ﻳﺎ ﻣﺘﻘﺎﺿﻴﺎن اﺳﺘﻔﺎده از اﻳﻦ داﻧﺶ)، ﺑﺎ آن دﺳﺖ ﺑﻪ ﮔﺮﻳﺒﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﻌﺘﺒﺮى تفكر درباره آينده
ﻛﺘﺎﺑﻰ ﻛﻪ در ﭘﻴﺶرو دارﻳﺪ، ﻳﻜﻰ از ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﻌﺘﺒﺮى اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪدﻟﻴﻞ وﻳﮋﮔﻰﻫﺎى ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪﻓﺮد آن، ﻣﻰﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺨﺸﻰ از ﻧﻴﺎز ﺑﻪ اﻳﻦ داﻧﺶ ﻛﺎرﺑﺮدى را در ﻋﻤﻞ و ﻋﻤـﺪﺗﺎً در سطوح سازماني و مديريتي پوشش دهد.
هنوز بررسیای ثبت نشده است.